ویژگی های پارچه نسوز در بین همه خطرات آتش سوزی ، منسوجات در حال سوختن بیشتر به دلیل کاربرد گسترده آن است.
بیشتر حوادث آتش سوزی با سوزاندن منسوجات همراه است.
سلولزی که معمولاً در پوشاک مورد استفاده قرار می گیرد راحت است اما بیشتر مستعد ابتلا به تورم هستند.
وزن و بافت پارچه ها نیز باعث اثبات پذیری آن می شود. پارچه های بافته و سنگین و تنگ نسبت به پارچه های بافته شده به آرامی می سوزند.
اشتعال پذیری به ویژه برای منسوجات مهم است. برای جلوگیری از سوزاندن آن ، پارچه ای به پایان می رسد.
مواد مقاوم در برابر شعله می توانند به طور مؤثر بر روی الیاف طبیعی و همچنین مصنوعی اعمال شوند.
الیاف با یک ماده شیمیایی درمان می شوند که قابلیت اشتعال پارچه ها را به حداقل می رساند و آن را تقریبا غیر قابل احتراق می کند.
هنگامی که آتش سوزی رخ می دهد ، مواد شیمیایی روی پارچه با گازها و تارهای ایجاد شده توسط پارچه واکنش نشان می دهند.
این گازها و تارها را به کاربن کربن تبدیل می کند و در نهایت سرعت سوزاندن پارچه را کند می کند.
پارچه های مقاوم در برابر آتش در کاربردهای مختلفی از قبیل سایش کار صنعتی ، لباس برای آتش نشانی ، خلبانان نیروی هوایی ، پارچه چادر و چتر نجات ، پوشاک حرفه ای اتومبیلرانی و غیره برای محافظت از پوشنده در برابر آتش سوزی و قوس الکتریکی و غیره بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
در مواد داخلی مانند پرده ، در هتل ها ، بیمارستان ها و تئاترها. از موادی مانند Twaron در پارچه ها برای مقاومت در برابر درجه حرارت بالا در صنعت مانند آتش نشانی استفاده می شود.
موادی مانند هیدروکسید آلومینیوم معمولاً به عنوان مهارکننده آتش مورد استفاده قرار می گیرند زیرا باعث حفاظت از سه راه می شود.
تجزیه می شود تا بخار آب از بین برود و گرمای بیشتری را جذب کند ، در نتیجه مواد و باقی مانده آلومینا را خنک می کند و یک لایه محافظ تشکیل می دهد.
ماندگاری شعله پارچه به تعداد دفعات بستگی دارد.
پارچه خشک و تمیز می شود و شرایط محیطی که در آن پارچه استفاده می شود.
خواص مقاوم در برابر آتش یک پارچه تمام شده معمولاً با استفاده از افزودنی ، استحکام کششی ، ارزش LOI و تعیین شعله عمودی آزمایش می شوند.
ویژگی های پارچه نسوز
