اصطلاحات فنی صنعت نسوز ، که باید با آن ها آشنا باشیم :
فضایی که توسط مواد نسوز دیرگداز ازمحیط جدا شده تا به وسیله انواع مختلف انرژی دمای آن به حد مورد نیاز برای گرم کردن و یا حتی ذوب و تبخیر مواد یا محصول برسد را کوره می گویند.
انرژی مصرفی معمولا سوخت های فسیلی( زغال سنگ، کک، گاز طبیعی، نفت، گازوِیل ومازوت) و یا سوخت های پاک(انرژی الکتریکی، پلاسما و…) می باشند.
هرگاه کوره ها توسط انرژی الکتریکی و به روش القاء جریان الکتریکی (induction) برای گرم کردن یا ذوب فلزات استفاده شوند، به آنها کوره القایی می گویند. کوره های القایی اگرچه گران هستند اما تمیزترین محیط ذوب و سریع ترین فرآیند ذوب صنعتی را باعث می شوند.
مخلوط فیزیکی مواد اولیه نسوز و یک سری افزودنی ها را خاک نسوز می گویند و از نظر مواد اولیه یا خشک و تر بودن به چند دسته تقسیم می شوند و معمولا به روش کوبیدن یا ویبره کردن مصرف می شوند.
مخلوط فیزیکی مواد اولیه نسوز و افزودنی ها به طوری که خاصیت هیدراسیون داشته باشند را جرم نسوز گویند. در بازار به آنها بتن نسوز می گویند اما فرق اساسی با بتن معمولی دارند و بعضی مواقع تا ۱۰-۱۵ نوع مواد مختلف را تشکیل می دهند. مانند جرم های ریختنی معمولی، کم سیمان، خیلی کم سیمان.
فلزی است که از ترکیب آهن و کربن تشکیل شده و طبق دیاگرام درصد کربن آن بالاتر از ۲% است، خواص ریخته گری ارزان و انواع چدن خاکستری-نشکن و مالیبل-سفید و آلیاژی و غیره سبب مصرف زیاد آنها در ماشین سازی و صنعت گردیده است.
فلزی است از ترکیب آهن و کربن و استحکام بالای آن سبب شده تنها فلز بی رقیب در صنعت ساختمان باشد. در بازار به آهن می گویند، اما آهن بدون کربن ارزش صنعتی ندارد. از چدن کوره بلند در کنورتور برای تولیدفولاد استفاده می شود و ضمنا با ذوب قراضه های فولادی و آهن اسفنجی در کوره های القایی نیز فولاد ساختمانی یا کم آلیاژ تولید می شود.
جرم های ریختنی نسوز نام دیگر آن است که از مخلوط خشک مواد نسوز و آب بدست می آید.
فرایند گرمایشی مواد نسوز تا رسیدن به استحکام بالا و تشکیل باندهای شیمیایی و سرامیکی را زینتر گویند و در فارسی به آن گرما آرایی هم می گویند.
روشی برای نصب خاک های نسوز در محل مصرف است که به روش دستی یا دستگاهی( ویبره) انجام می شود.
اصطلاحات فنی صنعت نسوز
